"مرکز هنرهای نمایشی تایپه" اثر دفتر معماری OMA، معماری دوجانبهای دارد: خاص و در عین حال منعطف، ناگسستنی و در عین حال عمومی و در آخر نمادین بدون آنکه ادعایی داشته باشد! حجم بنا متشکل از سه سالن تئاتر متصل به یک مکعب مرکزی است که به فضاهای اجرا اجازه می دهد تا با یکدیگر ترکیب شده و فضایی با امکانات جدید تئاتری بسازند. برخلاف مراکز نمایش معمول که ابتدا و انتهای مشخص دارند، مرکز هنرهای نمایشی تایپه نماهای مختلفی دارد که توسط تئاترهای بیرون زده از سطح زمین مشخص شده است. این تئاترها با داشتن ظاهری مات همچون عناصر اسرارآمیزی در برابر مکعب مرکزی متحرک و نورانی پوشیده شده در شیشه مواج ظاهر می شوند.
مکعب مرکزی فضاهای مختلف از جمله صحنههای نمایش، پشت صحنهها، فضاهای خدماتی سه تئاتر و فضاهای عمومی را برای تماشاگران در یک کل واحد و کارآمد ادغام میکند. قسمت کروی با نام Globe Playhouse 800 نفر ظرفیت دارد و با داشتن یک پوسته داخلی و خارجی، شبیه سیاره ای است که روی مکعب چسبیده است. بین دو پوسته کره، فضای گردشی است که بازدیدکنندگان را به سالن می آورد. Grand Theater با طرح نسبتا نامتقارن، یک سالن تئاتر با 1500 صندلی برای ژانرهای مختلف هنرهای نمایشی است. روبروی آن و در همان طبقه Blue Box با ظرفیت 800 نفر برای هنرهای نمایشی ویژه و اجراهای حرفهای قرار دارد.
عموم مردم از طریق یک حلقه عمومی به ساختمان وارد می شوند که از زیرساخت های تئاتر و فضاهای تولیدی که معمولاً از دید پنهان هستند عبور می کند. پنجره های بزرگ و بلند در امتداد حلقه عمومی به بازدیدکنندگان اجازه می دهد تا به اجراهای داخل و فضاهای فنی بین سالن ها نگاه کنند.
منابع:
www.arcamlak.com