ایستگاه راه آهن گوانگژو بایون، چین
ایستگاه Guangzhou Baiyun یک قطار سریع السیر TOD (توسعه ترانزیت محور) است که در زمان طراحی، تنها ایستگاه TOD در جهان بود. این مرکز حمل‌ونقل عظیم متشکل از 11 سکو و 24 مسیر، شش خط مترو و سه پایانه اتوبوس است و انتظار می‌رود روزانه 360 هزار کاربر داشته باشد. منطقه توسعه یافته بالای ایستگاه تقریباً 170000 متر مربع است و مناطق اطراف آن نیز شامل ادارات، امکانات تجاری، آپارتمان های خدماتی و مسکونی به صورت یکپارچه در مساحت 500 هزار مترمربع توسعه یافته‌اند.
این مجموعه متمرکز بر استفاده کارآمد از زمین در منطقه شهری و ایجاد یک سیستم حمل و نقل پایدار برای استفاده عمومی است. مهمترین ساختارهای این طرح توسعه عبارتند از: حلقه ترانزیت، سایبان بزرگ، و هسته مرکزی ایستگاه. «حلقه ترانزیت» یک فضای سه بعدی حلقه‌ای برای عابرین پیاده است که پنج طبقه اختلاف ارتفاع از زیر زمین دوم تا طبقه سوم روی زمین دارد. این حلقه به دو قسمت تقسیم می‌شود و در دو طرف قوس هایی را دنبال می کند که به سالن مترو دیگری در فاصله تقریباً 400 متری متصل می‌گردد. حلقه ترانزیت نه تنها فضایی برای استراحت و تفریح مسافران ایستگاه بلکه مکانی برای گذران اوقات فراغت مردم محلی نیز می‌باشد.
طرح سایبان بزرگ 30 متری از گل پنبه‌ای نمادین گوانگژو الهام گرفته شده است. بازدیدکنندگان ایستگاه از آن به عنوان میدان، تفرجگاه، زمین بازی و مسیر دویدن استفاده می کنند. سازه نگهدارنده این سایبان دو ستون فولادی است که متناسب با طرح کلی گلبرگ ها ساخته شده اند. با توجه به محدودیت بار، از یک غشای PTFE برای کاهش وزن گلبرگ ها استفاده شد و یک "گل پنبه ای" با نمای یکپارچه به وجود آمد.
Station Core یک دهلیز روباز در راستای شمال به جنوب است که بسته به زمان روز، نور خورشید را از جهات مختلف جذب می کند. لوورهایی با سه زاویه مختلف در امتداد پرتوهای قوسی قرار گرفتند تا میزان بهینه نور را جذب کنند. تیرهای طوقی کوچکی که بین تیرهای قوسی نصب شده اند، به عنوان پنجره‌های سایه بان خورشیدی عمل می‌کنند. در نمای مجموعه، ستون‌های خمیده زیبایی به طور متقارن داخل کنسول سایبان بزرگ طراحی شده‌اند که با نیروی وارد به بدنه خارجی بنا مقابله کرده و پایداری ساختار را حفظ می‌کنند.
منابع:
www.arcamlak.ir
